رایان و جانان،تمام زندگی من

سلام عسلم سلام عمر من بخدا ازت معذرت میخوام اینقدر طول کشید که بیام وبلاگت و برات بنویسم. اصلا وقت نمیکنم. این مدت هم مشکلاتی پشت سر گذاشتیم که امیدوارم تکرار نشه. ماشالا هزار ماشالا بزرگ شدی شیطون شدی باهوش و کنجکاو. الان که 18 ماهت شده فقط دلت میخواد باهات بشینم و بازی کنم. اصلا نمیذاری به کارهای خودم برسم اما شکر که سالم و سر حال هستی. تغییراتی که تو این مدت به چشمم اومده، اینکه سرعت دویدنت تندتر شده، کلمه هایی که بلدی و با خودت تکرار میکنی، به راحتی خودت میخوابی و احتیاجی نیست روی پا تکونت بدیم، برای بدست آوردن خواسته هات از هر ترفندی استفاده میکنی گریه یا لوس شدن...کارهای عجیب و خنده دار زیاد انجام میدی منم تا اونجایی که بتونم ازت...